In oktober 2017 ging ik op reis naar Rome & Athene, een trip naar de zon en terug naar de oudheid. Dit artikel is het eerste deel, met het begin van de reis in Rome. De andere delen vind je hier: Rome deel 2 | Athene en Piraeus
Vaticaanstad
Binnen de stad Rome ligt Vaticaanstad, een stadstaat, het kleinste land ter wereld. Natuurlijk wilden we de Sint Pieter basiliek en de Sixtijnse kapel eens in het echt zien, het was tenslotte redelijk in de buurt van ons hotel.
Vooraf had ik daarnaast nog opgezocht wanneer de paus in het openbaar te zien is. Het bleek dat er iedere woensdagmorgen een dienst op het Sint Pieter plein is. Dat was dus direct aan het begin van ons verblijf daar. Om toegang te krijgen zou je vooraf gratis kaartjes moeten halen bij de wachters, de Zwitserse Garde. Helaas kwamen daarvoor de avond van te voren te laat aan. Maar blijkbaar kon je toch zonder kaartjes de dienst nog staande bijwonen. Zodoende gingen we de volgende ochtend naar het Sint Pietersplein. Nadat we door de beveiliging waren klonk er vanuit de enorme menigte al wat gejuich. Dichterbij gekomen zagen we dat de paus al zwaaiend rond werd gereden over het plein. Tussen alle selfiesticks en enthousiaste bezoekers probeerde ook ik nog enigszins
een geslaagde foto van de paus te maken.
Daarna volgde de dienst waarin de paus predikte uit het Lucas evangelie. Hij hield het zelf voornamelijk bij Italiaans. De andere talen werden overgelaten aan diverse bisschoppen die dezelfde tekst in steeds andere talen uitdroegen. Na de dienst nam de paus afscheid van hoogwaardigheidsbekleders en gasten en stroomde het plein langzaam leeg.
De dag na de dienst hebben we ons geplande bezoek aan het Vaticaanmuseum gebracht, inclusief bijbehorend bezoek aan de Sixtijnse kapel en de Sint Pieter basiliek. We waren blij dat we vooraf onze kaartjes hadden gekocht. De rij voor mensen zonder kaartje begon al een blok verderop. Wij konden die zo voorbij lopen en waren vrij snel binnen. Binnen was het alsnog wel behoorlijk druk. We schuifelden met de massa mee langs vele tentoonstellingen. Zo bleken ze naast veel kunst ook mummies en andere zaken uit het oude Egypte te hebben. Helemaal aan het einde van de museum tour kwam de Sixtijnse kapel. Daar hadden we eigenlijk op gewacht. Maar daar aangekomen werd iedereen maar vooral verder gedirigeerd en mocht je eigenlijk nergens rustig staan om te kijken of een foto te nemen. Van de dame van ons hotel hadden we de top tip gekregen om de Sixtijnse kapel via de groepen uitgang te verlaten. We konden zo direct door de Sint Pieter in, anders had je naar buiten gemoeten en weer een rij in om vervolgens de basiliek in te mogen, dat was ons dan gelukkig bespaard.
[easy_panorama id=”1001″]
De Sint Pieter was echt gigantisch. En natuurlijk uitgebreid versierd. In de week voor vertrek hadden we nog de film Angels & Demons gekeken dat zich afspeelt in Rome en rondom zich rondom het Vaticaan afspeelt. In de basiliek en op andere plaatsen in de stad was het leuk de locaties uit de film terug te herkennen. De lichtval door de diverse kerkramen tijdens deze zonnige dag was voor mij als fotograaf weer iets waar ik mooi gebruik van kon maken. Er zijn weer de nodige foto’s gemaakt…
Straatverkopers, selfiesticks & andere schooiers
In de buurt van het Vaticaan kregen we er voor het eerst mee te maken: straatverkopers. Als we daar rondliepen kregen we continu vragen van straatverkopers of we geen selfiesticks, water, toegangskaartjes, rondleidingen of andere rommel wilden komen. Het zou een terugkerend fenomeen zijn op onze reis.
Je kon al herkennen dat je in de buurt was van een toeristische trekpleister doordat je eerst wat soldaten met een legervoertuig op uitkijk zag staan. En daarna zag je al snel diverse (niet erg italiaanse uitziende en sprekende) straatverkopers. Veel verkochten selfiesticks. Als het heet was verkochten ze flesjes “waterwaterwater”. Later weer battery packs, souvenirs etc. Bij het Colosseum hebben we een tijdje mensen zitten kijken. Op den duur zagen we hoe politie in burger een straatverkoper met flesjes water dwongen om zijn flesjes water in een put leeg te kappen. In eerste instantie pakten ze hem ook een papier, waarschijnlijk zijn vergunning af. Maar die kreeg hij terug na waarschijnlijk plechtig beloofd te hebben zijn leven te beteren. Misschien dat het water na bepaalde tijd (de zon was bijna weg) niet meer verkocht mocht worden. De andere verkopers met water waren verdwenen en kwamen letterlijk over de muur achter ons weer het plein op gesprongen met andere souvenirs.
Ook zagen we bedelaars. Altijd zagen ze er hetzelfde uit: een oud vrouwtje wat zo krom mogelijk rondloopt op blote voeten, inclusief wandelstok, hoofddoek en rugtasje. Sommigen gingen er ook nog dramatisch bij zitten huilen. Maar ook weer bij het Colosseum zag ik hoe een van deze dames na een goede vangst snel de kartonnen beker leegde in haar rugtasje, om vervolgens op de volgende groep argeloze toeristen af te stappen. Als de politieauto voorbij kwam rijden schuifelde ze langzaam een stukje verder…
Wat wel leuk was waren de straatartiesten die met hun muziek of zeepbellen nog een beetje sfeer wisten bij te dragen. Misschien was een Godfather muziekje met al die georganiseerde types van hierboven dan toch wel toepasselijk:
Aan de Tiber
Ons hotel zat vlak bij de rivier de Tiber. De stad Rome is ook ooit aan deze rivier gesticht. Vandaar dat je alle bekende trekpleisters ook dicht in de buurt daarvan terugvindt. Op internet had ik al mooie foto’s gezien aan de rivier. En ook ik moest natuurlijk mijn kans pakken daar wat foto’s te maken. Terwijl we daar rondliepen werd er ook gefilmd voor een serie of film. Onder aan de brug bij Castel Sant’Angelo (de Engelenburcht) was een crimescene ingericht. Even later werd een andere scene gefilmd waarbij iemand (slachtoffer of dader) onder de brug door kwam rennen.
Verkeerschaos
Telkens als we door Rome liepen waren we blij dat we daar niet rond hoefden te rijden met onze eigen auto. Het was daar continu druk en chaotisch. Scootertjes en hulpdiensten vlochten zich een weg door het verkeer. Auto’s zaten vaak vol deuken. Populair waren ook vooral de kleine autootjes en dan met name de Smart. Een Smart kun je daar in de stad gewoon op de raarste kleine hoekjes en ook dwars parkeren. Dat voordeel werd dan ook maximaal benut. Wel liep het parkeren soms erg uit de hand. Op den duur zagen we auto’s 4 rijen dik vanuit de straathoek geparkeerd staan. Succes toegewenst als je daar nog uit wil, of er met je vrachtwagen voorbij moet.
