Het is ondertussen al traditie: begin mei is het altijd tijd voor de 6 hours of Spa. Dit is de race die in het WEC voorafgaat aan Le Mans. Net als vorig jaar was het keurig weer om naar de Ardennen af te reizen. Op donderdag 8 mei arriveerde ik. Na eerst mijn accreditatie opgehaald te hebben kon ik weer naar de baan. Het was nog frisjes in de ochtend, maar snel kwam het zonnetje goed opzetten en was het goed toeven. Dit zou de rest van het weekend zo blijven. Op de donderdag waren er 3 flinke klappers: de #60 Mercedes en de #51 Ferrari gingen eraf bij Raidillion.
De nieuwe Aston Martin Valkyrie had ik naar uitgekeken om die in het echt te zien, en te horen met een dikke V12 motor. Dat stelde zeker niet teleur. Maar ook daar eindigde er donderdag een van in de banden. Met het shuttlebusje troffen we daarvan de ravage nog aan: stukken reclamebord verspreid over het pad waar wij op liepen en gereden werden en verderop de #007 Aston Martin die uit de banden werd gesleept en op de sleepwagen werd geladen. De monteurs van de 3 gecrashte auto’s hadden nog wat te doen die avond/nacht…
Terug bij het mediacentrum werd ook een persconferentie gehouden rondom het evenement met enkele van de topcoureurs aan het woord. Leuk om o.a. Pascal Wehrlein, Stoffel Vandoorne, Robin Frijns en ook Mick Schumacher daar te zien.
Op de donderdag was uiteindelijk de #6 Porsche 963 het snelste. Dit zou gedurende het weekend echter nog veranderen.
Op vrijdag was het al drukker met publiek, het was immers tijd voor de kwalificaties met de beslissende Hyperpole sessie. Maar eerst was er ook nog een pitwalk + handtekeningensessie. En ondanks dat dit zaterdag ook nog plaats zou vinden en je wat extra moest betalen voor paddock en pittoegang liep de rij van de pituitgang tot ver achter het pitgebouw. Het was gezellig druk. Het publiek kon selfies nemen en handtekeningen scoren bij de coureurs, en nog een vlaggetje, sleutelhanger of sticker meepakken.
En toen was het tijd voor de Hyperpole. De auto’s die een dag eerder waren gecrasht waren ondertussen gerepareerd. De #60 Mercedes sloeg de vrije training in de ochtend over maar kon in de kwalificaties uiteindelijk wel meedoen.
In de LMGT3 klasse was het de #78 Lexus die de Hyperpole pakte, gevolgd door de #10 Aston Martin en de Proton Ford Mustangs.
Voor de Hypercar prototypes pakte de eerste kwalificatiesessie redelijk onverwacht uit. Geen enkele van de Porsches, die donderdag nog het snelste waren gingen door naar de Hyperpole finale. Ook oud-kampioenen Toyota de nieuwe Aston Martin Valkyries haalden het niet. Het werd uiteindelijk een volledige rood-gele Ferrari top 3 toen de Hyperpole klaar was, met de nr. 50 op pole.
Op de zaterdag deed de zon nog extra zijn best om te shinen. Het was tenslotte tijd voor de grote race. Op de startgrid en op de goed gevulde tribunes bruiste het van het volk. De tijd tikte weg naar 14:00 toen het veld losgelaten werd en al het PK geweld losbarste. Het veld kwam netjes opgelijnd aanrijden onder leiding van de Ferrari’s en schoot er vlot van door, we waren los!
Na de start begon ik aan een ronde fotograferen op verschillende plekken rond het circuit. Toen ik in het media shuttlebusje zat richting Les Combes kwamen over het rechte stuk bij Kemmel 3 auto’s naast elkaar voorbij blazen, whoa schreeuwde de chauffeur uit, terwijl hij zelf ook enthousiast ook met zn mobiel op statiefje op het dashboard nog e.e.a. probeerde vast te leggen voor het nageslacht. Er zou nog veel dikke actie volgen.
Aan de kop van het veld werd volop gestreden. Peugeot, Toyota, Alpine, BMW, Ferrari wisselden elkaar af, meer fabrikanten aan de leiding dan dat er in het hele F1 kampioenschap meerijden…
Het publiek wat in grote getale was gekomen kreeg waar voor hun geld met zoveel actie. En voor mij was er in een race van 6 uur ook genoeg tijd om nog creatief te doen met de auto’s en hun omgeving.
Voor mij als fotograaf was het helemaal een kadootje dat de race een uur later startte en dus ook later eindigde. Het laatste uur van de race had daardoor in dit mooie weer een heerlijk gouden uurtje. Prachtig voor foto’s bij laagstaande zon waarbij je de inmiddels met vliegen besmeurde auto’s in een mooier licht ziet, extra nadruk op de stofwolken van een auto die de bocht iets te krap of te ruim neemt, heerlijk!
Na heel wat wisselingen aan de kop van de race was het de #51 Ferrari die de winst pakte en zo terugkwam van de klapper op de Donderdag. In LMGT3 pakte de #21 Vista AF Corse Ferrari de winst. Wat een prachtrace, op naar Le Mans!
Wil je nog foto’s of afdrukken bestellen van deze race, of andere foto’s uit mijn collectie? Neem even contact op via het contactformulier. Het volledige album kun je hieronder bekijken.
